Danuta Stenka: Gdy siedzę na widowni w teatrze, to współodczuwam z aktorami na scenie. Przestałam więc chodzić na premiery, bo mnie też udzielał się ten stres

Aktorka przyznaje, że ma długą listę filmów i spektakli do obejrzenia, ale niestety zawsze brakuje jej czasu na to, by nadrobić zaległości. Kiedy już jednak ma tę przyjemność, żeby zasiąść na widowni kina lub teatru, całkowicie się wyłącza i maksymalnie skupia się na danym spektaklu czy produkcji. Jeśli jest to premiera, to przeżywa ją równie mocno, co odtwórcy ról. Natomiast w momencie, kiedy jakaś sztuka kompletnie jej nie wciąga, to nie wychodzi w połowie przedstawienia. Zawsze ogląda do końca, wierząc, że może właśnie zakończenie najbardziej ją zaskoczy.

Danuta Stenka przyznaje, że trudno jej jest być na bieżąco z filmowymi, serialowymi i teatralnymi nowościami. Choć wiele tytułów ją intryguje bądź polecają je znajomi czy rodzina, to raczej nie udaje jej się wszystkiego zobaczyć

– Bardzo niewiele oglądam. Mam porównanie z innymi członkami mojej rodziny, którzy co chwilę wymieniają się informacjami, co widzieli. A ja jestem właściwie na końcu tego łańcucha. Widziałam zdecydowanie mniej niż moje córki, niż mój mąż. Mało tego, czasami bywa tak, że dostaję zaproszenie na premierę i okazuje się, że nie mogę pójść, że nagle w ostatniej chwili mam jakieś zajęcia, idą oni, oni oglądają, a ja już potem nie doganiam tego filmu w kinie – mówi Danuta Stenka.

Dla aktorki doba jest zdecydowanie za krótka, zwłaszcza kiedy jeden projekt zawodowy goni za sobą kolejny, trudno wygospodarować czas na wyjście do kina czy do teatru.

– Czasami udaje mi się w związku z „Orłami” nadrobić pewne rzeczy, ale nie ukrywam, że jestem szewcem bez butów. I to dotyczy i filmu, i teatru. Z teatrem jest jeszcze gorzej, bo teatr znika, spektakle schodzą i już ich nigdy nie zobaczę. Z filmami jest o tyle lepiej, że można je na małym ekranie zobaczyć, a czasami zdarzają się takie cuda, że i na dużym wracają stare filmy – mówi.

Danuta Stenka nie lubi oglądać filmów czy spektakli w pośpiechu, pod presją czy w przerwie pomiędzy jakimiś innymi zajęciami. Ona traktuje to jako pewnego rodzaju rytuał, który wymaga wyciszenia, skupienia i maksymalnej uwagi.

– Ja w ogóle uważam, że jestem świetnym widzem, takim, który chce się dopatrzyć czegoś dobrego, który nie zasiada z papieroskiem w ustach: „no to pokażcie mi tutaj, co potraficie, zabawcie mnie”, tylko raczej próbuję wejść w to. Kiedy zasiadam na widowni w teatrze, to współodczuwam z aktorami, ja swoim własnym brzuchem wiem, co się w nich dzieje, co czują. Dlatego od pewnego czasu przestałam chodzić na premiery, bo mnie też udziela się ten stres – mówi.

Aktorka szanuje swoich kolegów i koleżanki po fachu, ceni ich pracę i wysiłek włożony w przygotowanie danego spektaklu, dlatego nawet, kiedy dana sztuka nie do końca ją wciąga, to zawsze ogląda ją w całości.

– Jestem takim widzem, który nie wychodzi w przerwie, przed przerwą czy po 10 minutach ze spektaklu, bo już nie daje rady, tylko czekam do samego końca, bo wierzę w to, że być może finałowa scena mnie zaskoczy. Nawet jeśli mnie coś irytuje, jeśli nie akceptuję spektaklu, to czekam do ostatniego momentu i daję szansę, że znajdę jakieś światełko. Z filmem jest tak samo – mówi.

Danuta Stenka przyznaje, że obejrzała wiele dobrych filmów i spektakli, w których aktorzy pokazali całą gamę swoich umiejętności zawodowych, a scenariusz i fabuła okazały się niezwykle wciągające. Jest też jedna taka produkcja, do której ma szczególny sentyment.

– Przez lata całe moim filmem był „Układ” Kazana z Kirkiem Douglasem. Obejrzałam ten film w DKF-ie kiedyś i to był film, który za mną chodził bardzo, bardzo długo – dodaje.

Źródło: Newseria

fot. Newseria